ในปี ค.ศ. 1994 หลี่ได้เข้าร่วมไอดีดี อินฟอร์เมชันเซอร์วิส ซึ้งเป็นแผนกรัฐนิวเจอร์ซีย์ของดาวโจนส์แอนด์คอมพานี ที่ซึ่งเขาช่วยพัฒนาโปรแกรมซอฟต์แวร์สำหรับเดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัลฉบับออนไลน์[9] เขายังทำงานเกี่ยวกับการปรับปรุงอัลกอริทึมสำหรับเสิร์ชเอนจิน เขายังคงทำงานอยู่ที่ไอดีดี อินฟอร์เมชันเซอร์วิส ตั้งแต่พฤษภาคม ค.ศ. 1994 ถึงมิถุนายน ค.ศ. 1997 โดยในปี ค.ศ. 1996 ขณะทำงานที่ไอดีดี หลี่ได้คิดค้นคิดค้นอัลกอริทึมการให้คะแนนเว็บไซต์แรงก์เดกซ์สำหรับการจัดอันดับหน้าของเสิร์ชเอนจิน[4][10][11] ซึ่งได้รับรางวัลสิทธิบัตรในสหรัฐ[12] มันเป็นเสิร์ชเอนจินแรกที่ใช้ไฮเปอร์ลิงก์เพื่อวัดคุณภาพของเว็บไซต์ที่เป็นดัชนี[13] โดยเกิดขึ้นก่อนสิทธิบัตรอัลกอริทึมที่คล้ายกันยื่นโดยกูเกิลช่วงสองปีต่อมาในปี ค.ศ. 1998[14] แลร์รี เพจ ผู้ก่อตั้งกูเกิลอ้างถึงผลงานของหลี่ในสิทธิบัตรของสหรัฐบางรายการสำหรับเพจแรงก์[15] ซึ่งต่อมาหลี่ได้ใช้เทคโนโลยีเพจแรงก์ของเขาสำหรับเสิร์ชเอนจินไป่ตู้

หลี่ทำงานเป็นวิศวกรพนักงานของอินโฟซีค ซึ่งเป็นบริษัทอินเทอร์เน็ตเสิร์ชเอนจินผู้บุกเบิก ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1997 ถึงธันวาคม ค.ศ. 1999 ความสำเร็จของเขาคือฟังก์ชันการค้นหารูปภาพที่ใช้โดย Go.com[16] นับตั้งแต่ก่อตั้งไป่ตู้ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2000 หลี่ได้เปลี่ยนบริษัทเป็นเสิร์ชเอนจินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีน ที่มีส่วนแบ่งการตลาดมากกว่า 80 เปอร์เซนต์จากข้อความค้นหา และเสิร์ชเอนจินอิสระ[คลุมเครือ] ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ในวันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2005 ไป่ตู้ประสบความสำเร็จในการเสนอขายหุ้นไอพีโอบนแนสแด็ก และในปี 2007 ก็ได้กลายเป็นบริษัทจีนแห่งแรกที่รวมอยู่ในดัชนีแนสแด็ก-100 นอกจากนี้ เขาได้ปรากฏในรายชื่อ "50 บุคคลที่มีความสำคัญในตอนนี้" ประจำปีของซีเอ็นเอ็นมันนีเมื่อปี ค.ศ. 2007[17]